عقربه‌ها ساعت ۱۸ چهارشنبه بیست‌و‌دوم شهریور سال ۱۴۰۲ را نشان می‌داد که صدای درگیری زن و شوهری جوان از یک مدرسه غیر‌انتفاعی پسرانه، بلند شد و دقایقی بعد، قتل هولناک یک زن جوان به مرکز فوریت‌های پلیسی ۱۱۰ گزارش شد. تیم جنایی پس از حضور در بیمارستان، در پاگرد طبقه اول ساختمان با جسد زن حدود ۴۰ ساله‌ای رو‌به‌رو شدند که از ناحیه پهلو و گردن هدف ضربات چاقو قرار گرفته بود. بررسی‌های اولیه نیز نشان می‌داد یکی از کسبه محل پس از شنیدن فریادهای کمک کمک، زن جوان به مدرسه رفته و مشاهده کرده که همسر مقتول با لباس خونین و چهره پریشان از صحنه جنایت در حال فرار است و مدعی بوده با دخترش دعوا کرده بود.
به گزارش بخش حوادث سایت خبرمهم، جام‌جم نوشت: دختر این زوج در تحقیقات گفت: ما در یکی از این اتاق‌های مدرسه زندگی می‌کنیم و مادرم نیز سرایدار بود. ساعتی قبل پدرم که به شیشه و هروئین اعتیاد دارد برای خوردن ناهار به خانه آمد اما دعوای شدیدی میان آن‌ها شکل گرفت. مادرم سعی کرد فرار کند، ولی پدرم با چاقو دنبالش کرد و در پاگرد طبقه او را با ضربات مهلک چاقو از پا درآورد. مرد جنایتکار خیلی زود در یک عملیات غافلگیرانه در انبار رنگ به دام افتاد. متهم در تحقیقات ابتدایی به جرم قتل همسرش با چاقویی که در جیب شلوار خود داشت اعتراف و دلیل ارتکاب به این قتل را مصرف شیشه، هروئین و اختلافات خانوادگی عنوان کرد.
پرونده این جنایت با تکمیل تحقیقات برای محاکمه به دادگاه کیفری یک استان تهران ارسال شد. در جلسه محاکمه در شعبه ۱۱ دادگاه کیفری یک که به ریاست قاضی سجاد منافی‌آذر برگزار شد؛ یکی از اولیای دم درخواست قصاص کرد و بقیه رضایت دادند.
سپس متهم به قتل در جایگاه ایستاد و گفت: به خاطر اعتیادم، همسرم قصد جدایی داشت. من عاشق او بودم و نمی‌خواستم جدا شوم، وقتی دیدم اصرار به طلاق دارد با او درگیر شده و با چاقویی که همراه داشتم ضربه‌هایی به شکم و گردن اوردم. بعد هم با دست خفه‌اش کردم. پس از آخرین دفاع متهم قضات حکم به قصاص متهم بعد از پرداخت سهم صغیر صادر کردند. همچنین او به خاطر جراحت‌های غیر‌منتهی به مرگ، به پرداخت دیه محکوم شد.
