اقتصاد محیط زیست و گام برداشتن در مسیر تولید پایدار

به گزارش بخش اجتماعی سایت خبرمهم،  “پنج ژوئن روزی است که سران کشورها در سال ۱۹۷۲ در استکهلم گرد هم آمده و در کنفرانس انسان و محیط زیست بر حفاظت از محیط زیست تاکید کردند، کنفرانس استکهلم اولین کنفرانس و یا اولین کنوانسیون زیست محیطی بین المللی نبود بلکه اهمیت این روز و این کنفرانس این بود که سران کشورها به باوری مشترک رسیده بودند که محیط زیست در خطر است و باید چاره ای اندیشید و انسان نیز محور حفاظت از محیط زیست محسوب می شود.

بنابراین روز جهانی محیط زیست گرامیداشت باور مشترک در خصوص اهمیت محیط زیست و حفاظت از آن است و یادآوری کننده این که محیط زیست متعلق به همه نسل ها، همه کشورها، همه نژادها و قومیت ها با هر رنگ و هر عقیده است و حق بر محیط زیست فقط متعلق به نسل امروز نیست و نسل های آینده هم حق استفاده از محیط زیست سالم را دارند.

روز جهانی محیط زیست امسال در حالی فرا رسیده که بیماری کووید ۱۹ جهان را با یک بحران جدی مواجه ساخته و این بیماری بار دیگر به بشر گوشزد کرد که انسان ها و موجودات در طبیعت مسائل مشترک فراوانی دارند و نمی توان نسبت به مسائل بهداشت و محیط زیست فقط در چاردیواری داخلی کشور خود اندیشید بلکه ویروس ها، باکتری ها و آلاینده های آب و خاک و هوا از مرزهای قراردادی کشورها عبور می کنند و سلامتی و حیات را نشانه می گیرند. بنابراین همه باید با هم برای حفاظت از منابع با منافع مشترک از جمله محیط زیست تلاش کنیم و کشورهای در حال توسعه و کشورهای توسعه یافته همه باید برنامه ها و سیاست های زیست محیطی را جدی بگیرند.

موضوع حفاظت از محیط زیست در کشور ایران طی سالهای اخیر یکی از موضوعات مهمی بوده که همواره سیاست های حفاظت از محیط زیست را در برنامه های توسعه ای کشور متبلور و مصوب کرده است و همیشه موضوع محیط زیست و حفاظت از آن مورد تاکید مسئولان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بوده است.

امید است پس از این نیز همه ارگان های متولی در جهت حفاظت از محیط زیست، و اجرای سیاست ها و برنامه های قانونی مصوب در جهت تحقق اصل پنجاهم قانون اساسی کشور تلاش کنند و در سال جهش تولید مفهوم نوین توسعه پایدار که همانا توسعه همراه با حفظ محیط زیست است را محقق نموده و با هدف پیاده سازی مفهوم اقتصاد محیط زیست در راستای تولید پایدار گام برداشته شود تا بتوانیم از منابع طبیعی کشورمان بدون آلودگی و تخریب در راستای رشد و توسعه و شکوفایی اقتصادی کشور بهره وری نموده و از منابع و ثروت های ژنتیکی کشور با تکیه بر دانش های سنتی و بومی برای تقویت اقتصاد جوامع محلی استفاده کرده و همواره تنوع زیستی را که همانا ثروت و میراث طبیعی سرزمین ایران است را برای استفاده و رفاه نسل حاضر و آینده به عنوان منابع رشد اقتصادی و توسعه ای حفاظت نماییم.”/ایسنا