اجتماعیسلامت
رابطه افسردگی و خودکشی با افزایش آلودگی هوا!
خبرهای فوری: بنا بر گزارش سازمان بهداشت جهانی بیش از ۲۶۴ میلیون نفر مبتلا به افسردگی هستند. بریت‌ویت اضافه می‌کند: «ما می‌دانیم که ذرات معلق از هوای سمی هم از طریق بینی (تنفس) و هم با جریان خون به مغز می‌رسند و آلودگی هوا در افزایش التهاب [در بافت مغز]نقش دارد، به سلول‌های عصبی آسیب می‌زند و در میزان تولید هورمون‌های استرس تغییر ایجاد می‌کند که همه با ضعف سلامتی روانی در ارتباط هستند».
به گزارش بخش اجتماعی سایت خبرهای فوری، یک بررسی سیستماتیک از داده‌های جهانی که نتایجش اخیرا در روزنامه گاردین چاپ لندن منتشر شده است به این نتیجه رسیده که افسردگی و خودکشی در میان مردمی که با آلودگی هوا زندگی می‌کنند، به میزان بالاتری رخ می‌دهد. این بررسی تخمین می‌زند کاهش آلودگی هوا در سراسر دنیا به اندازه حد مجاز در اتحادیه اروپا می‌تواند از ابتلای میلیون‌ها نفر به افسردگی جلوگیری کند. ذرات آلاینده‌ای که در این بررسی مورد ارزیابی قرار گرفته، حاصل احتراق سوخت‌های فسیلی خودروها، خانه‌ها و صنعت است.
پژوهشگران گفته‌اند شواهد جدید بیشتر از پیش خواستار مبارزه با آنچه سازمان بهداشت جهانی از آن با عنوان «شرایط اضطراری خاموش بهداشت عمومی» در نتیجه هوای آلوده نام میبرد، هستند. ایزوبل بریت‌ویت از کالج دانشگاهی لندن که این بررسی را مدیریت کرده، به گاردین می‌گوید: «ما نشان داده‌ایم که آلودگی هوا می‌تواند آسیب بسیار جدی به سلامتی روانی مردم بزند».
به گفته او برآورده‌کردن حد مجاز آلودگی هوا در اتحادیه اروپا، تفاوت بزرگی ایجاد می‌کند. «اگر بپذیریم آلودگی هوا دلیلی در ایجاد افسردگی است، می‌توانیم تا ۱۵ درصد از بروز آن جلوگیری کنیم. این تأثیر قابل توجهی است، زیرا افسردگی یک بیماری رایج و در حال افزایش است».
بنا بر گزارش سازمان بهداشت جهانی بیش از ۲۶۴ میلیون نفر مبتلا به افسردگی هستند. بریت‌ویت اضافه می‌کند: «ما می‌دانیم که ذرات معلق از هوای سمی هم از طریق بینی (تنفس) و هم با جریان خون به مغز می‌رسند و آلودگی هوا در افزایش التهاب [در بافت مغز]نقش دارد، به سلول‌های عصبی آسیب می‌زند و در میزان تولید هورمون‌های استرس تغییر ایجاد می‌کند که همه با ضعف سلامتی روانی در ارتباط هستند».
جوزف هِیز نیز از کالج دانشگاهی لندن و از تیم پژوهشی نامبرده گفته: «شواهد در حد بالایی حاکی از آن‌اند که آلودگی هوا به‌خودی خود خطر عواقب نامطلوب سلامتی روان را افزایش می‌دهد».
بررسی نامبرده که در ژورنال Environmental Health Perspectives منتشر شده، از معیار‌های بسیار دقیق کیفیت که از داده‌های جمع‌آوری شده تا سال ۲۰۱۷ از ۱۶ کشور به دست آمده، استفاده کرده است. این بررسی یک ارتباط آماری بسیار قوی بین آلودگی هوا، افسردگی و خودکشی را نشان می‌دهد. نتیجه‌ای که از جانب پژوهش‌های اخیر شامل بررسی‌هایی است که ارتباط آلودگی هوا با «میزان بسیار بالای مرگ‌ومیر» در میان افراد مبتلا به اختلالات روانی و افزایش خطر چهاربرابری ابتلا به افسردگی نوجوانان را نشان می‌دهند.
گفتنی است تا پیش از این نیز دانشمندان دریافته بودند آلودگی هوا موجب کاهش هوش و تشدید بیماری‌های زوال عقل (دمانس) میشود. یک بررسی جامع جهانی در اوایل سال ۲۰۱۹ به این نتیجه رسید که آلودگی هوا احتمالا به هر عضو و در واقع به هر سلول بدن انسان آسیب وارد می‌کند.
داده‌های ارزیابی‌شده در بررسی جدید افسردگی را با ذرات معلق کوچک‌تر از ۲.۵ میکرون (PM۲,۵) در ارتباط می‌دانند. افرادی که برای یک سال یا بیشتر در معرض افزایش ۱۰ میکروگرم/مترمکعب از چنین ذرات معلقی قرار بگیرند، ریسک ابتلای آنها به افسردگی ۱۰ درصد بیشتر است. میزانی که در شهر‌هایی مانند دهلی، با ۱۱۴ میکروگرم/مترمکعب در مقایسه با شهری مانند اوتاوا، با تنها شش میکروگرم/مترمکعب وجود دارد.
در شهر‌های بریتانیا در سال ۲۰۱۷ میانگین سطح PM۲,۵، ۱۳میکروگرم/مترمکعب بود. پژوهشگران تخمین می‌زنند کاهش این سطح به حد پیشنهاد‌شده از جانب سازمان بهداشت جهانی (۱۰میکروگرم/مترمکعب) می‌تواند افسردگی در ساکنان شهر‌ها را تا ۲.۵ درصد تقلیل دهد. داده‌های موجود در مورد خطر خودکشی برای ذرات معلق تا ۱۰ میکرون (PM۱۰) بوده. پ
ژوهشگران کشف کرده‌اند یک تأثیر کوتاه‌مدت با ۱۰ میکروگرم/مترمکعب به‌مدت سه روز خطر خودکشی را تا ۲ درصد افزایش می‌دهد. پژوهشگران می‌گویند افزایش ناچیز خطر هنوز هم می‌تواند موجب آسیب بسیاری از افراد شود، زیرا بیش از ۹۰ درصد از جمعیت دنیا با آلودگی هوای بالاتر از حد پیشنهادی سازمان بهداشت جهانی زندگی می‌کنند.
نتایج نامبرده ارتباط محکمی را بین آلودگی هوا و افسردگی نشان می‌دهد، اما انجام تحقیقاتی که بتوانند این ارتباط را ثابت کنند، دشوار است، زیرا از دید اخلاقی نمی‌توان آزمایش‌هایی را انجام داد که به مردم ضرر می‌زنند. بررسی‌های انجام‌شده بسیاری از عوامل مؤثر بر سلامتی روان را- از جمله محل زندگی، درآمد، میزان تحصیلات، استفاده از دخانیات، اشتغال و چاقی- در نظر گرفته‌اند. اما آنها قادر نبوده‌اند تأثیر احتمالی صوت را که اغلب به همراه آلودگی هوا وجود دارد و به عنوان یک عامل موثر بر روان شناخته شده است، از عوامل دیگر جدا کنند.
لونیس باکولیس از کالج دانشگاهی لندن که در این بررسی شرکت نداشته، گفته: «این یک ارزیابی جامع در یک دوره ۴۰ ساله است. اگرچه بررسی‌ها از نقاط مختلف دنیا بوده‌اند و در اندازه نمونه‌ها، طراحی بررسی و سنجش افسردگی با یکدیگر تفاوت داشته‌اند، اما وجوه مشترک آنها بسیار مشابه بوده‌اند». البته این شواهد هنوز محدودند و نیاز به بررسی‌های بیشتری دارند.
بریت‌ویت گفته: «همه ما نیازمندیم تا آنچه را در توان داریم برای کاهش آلودگی هوا انجام دهیم؛ چه با پیاده‌روی یا با دوچرخه‌سواری. اما باید درباره تغییر سیستم- سیاست‌های دولت برای کمک به کاهش سطح آلودگی هوا فکر کنیم». پژوهشگران گفته‌اند پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و فضای سبز بیشتر نه تنها آلودگی هوا را کمتر می‌کند، بلکه سلامت روانی را هم ارتقا می‌دهد. /شرق
