وقتی شادی واقعی نباشد…

اظهارنظرها در مورد انتشار این کلیپ بسیار است، یک روزنامه‌نگار در این مورد نوشته است که «کاری که ساسی مانکن در موزیک ویدئوی جدیدش کرده، یک جنایت تربیتی علیه همه کودکان این سرزمینه. کاش فارغ از دیدگاه سیاسی حداقل با این کار مخالفت لفظی کنیم.» گروهی از کاربران معتقدند که «آهنگ‌های ساسی مانکن مانند بازی GTA می‌ماند. بر روی آن نوشته ۱۸ + ولی طرفداران کم‌‌سن‌ و سال زیادی دارد. این دسته از کاربران معتقدند که ما نمی‌توانیم برای ساسی مانکن تعیین تکلیف کنیم که چه چیزی بخواند و با چه کسی در کلیپش همبازی شود اما می‌توانیم به بچه‌ها یاد بدهیم که چه چیزی گوش دهند و به چه چیزی گوش ندهند. اگر به کودکان خود این را تا به‌حال یاد ندادیم آن دیگر مشکل ماست. «گروهی از کاربران معتقدند که این سطح از سقوط در هنر و فرهنگ غیرقابل تصور است. اگر همزمان و هم‌دوره با موسیقیدانان بزرگ یکی دو نفر نخاله هم پیدا می‌شد نگرانی وجود نداشت. اما در کاهش هنرمندان، در این برهوت، همه خار مغیلان روییده است.» با این حال موضوعی که قابل توجه است و بسیاری از مردم با آن موافق هستند، این است که باید انگشت انتقاد را به سمت خود بگیریم، او مقصر نیست، او ماهیگیر خوبی است در رودخانه‌ای که ما برایش باز کرده‌ایم و قطعا او انسان باهوشی است و می‌داند چطور از این آب گل‌آلود ماهی بگیرد؛ امری که جامعه‌شناسان نیز در گفت‌وگو با «آرمان ملی» به آن اذعان دارند.

امیر محمــود حریــرچی، جامعه‌شناس در این رابطه به «آرمان ملی» می‌گوید: قشر جوان به دنبال هر فرصتی است تا به شادی‌های پنهان راه پیدا کند. ساسی مانکن تبدیل به پدیده‌ای شده که متن ترانه‌های او هر چند غیر اخلاقی، اما شادی‌آور است و می‌داند که در کجا تور خود را برای شکار مخاطب پهن کند. همان‌طور که در چندسال پیش نیز شاهد بودیم که بچه‌های مدرسه چقدر با این ترانه‌ها که حتی مفهوم خیلی از آنها را نمی‌دانستند، شادی می‌کردند. جامعه و قشر جوان به هر شکلی به شادی نیاز دارد و برای خیلی از آنها مهم نیست که متن ترانه چه مضمونی دارد یا بازیگر آن موزیک‌ویدئو چه کسی است. اگر امروز شادی در جامعه ما وجود داشت و مردم خوشحال بودند، اینقدر این اثر مورد توجه قرار می‌گرفت؟ اگر شعر مولانا و خیام از کتب‌های درسی حذف و ممیزی نمی‌شد و یکی از درس‌های بچه‌های ما آموزش موسیقی ایرانی بود، بازهم این نوع موسیقی‌ها در کشور به این شکل وسیع مورد توجه قرار می‌گرفت؟‌ وقتی ترانه‌های او در مدارس پخش می‌شود و صدها دختر و پسربچه دانش‌آموز با آن می‌خوانند، نشان می‌دهد که جامعه تا چه اندازه به دنبال شادی است و مسئولان ما این موضوع را سال‌هاست که درک نکرده‌اند. وی در ادامه معتقد است که مردم ما به شکل‌های مختلف به دنبال بهانه‌ای هستند که کسری شادی‌شان را جبران کنند و شبکه‌‌های مجازی نیز به این موضوع دامن می‌زنند و می‌افزاید: وقتی جلوی شادی و هنر گرفته می‌شود، ناخودآگاه هنر نیز زیرزمینی می‌شود و همین ساسان حیدری سال‌ها به صورت زیر‌زمینی در ایران فعالیت داشته است. فردی که هنری دارد و به هر بهانه او را نمی‌بینیم، آن زمان در کشورهای دیگر به او فضا و ابزار تولید ترانه می‌دهند و همین فرد تهدیدی برای جامعه‌ای می‌شود که از آن طرد شده است. مردم ایران به مانند انبار باروتی هستند که با یک جرقه شادی‌آور منفجر می‌شوند، همان‌طور که شاهد هستیم در این چند روز همه شبکه‌های اجتماعی سرشار از نقل‌قول‌ها در ارتباط با این آهنگ شده، درحالی‌که همین کار در خارج از کشور اصلا بازتابی نخواهد نداشت. پس آنها بهتر از ما می‌دانند که خوراک فکری مردم را چطور تهیه کنند.

با انتشارگسترده این کلیپ در پیــام‌رسان‌های داخلی نیز، روابــط عمــومی سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر اعلام کرد، «پیرو انتشار تیزر موزیک‌ویدئو هنجارشکنانه یکی از خوانندگان غیرمجاز در برخی رسانه‌ها و ابراز نگرانی خانواده‌ها، ساترا (وابسته به صداوسیما) با استناد به مقررات محتوایی و نقض صریح دستورالعمل حفاظت از حقوق کودکان، طی ابلاغیه‌ای، انتشار آن را به هر نحو در رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر ممنوع اعلام کرد» در این خبــر همچنیــن آمده است: «پرونده رسانه روبیکا به عنوان رسانه داخلی با بیشترین تخلف و بدون مجوز که به‌رغم تذکر پیش‌بینی، اقدام به انتشار تیــزر کرده است به کمیته رسیدگی به تخلفات ساترا ارجاع شد. محمد زاهدی‌اصل، استاد مددکاری دانشگاه علامه این موضوع را به نوعی تبلیغات و تشویق‌ دیگران برای این کلیپ می‌داند و باور دارد در بلوای اخیر در فضای مجازی، ممنوع شدن دیدن و پخش این کلیپ اصلا در شان ما نیست و چرا باید به مواردی از این قبیل حساسیت نشان داد. او در ادامه می‌افزاید: از آن طرف چه جایگزینی برای جوانان داشته‌ایم که این آثار پرحاشیه را نبینند. مردم و قشر جوان وقتی شادی و کار درست ندارند، تفریحات این‌چنینی جایگزین می‌شود. هر موضوعی که روی آن حساسیت به خرج دادیم و با قانون و مصوبه آن را ممنوع کردیم بیشترین بازخورد را داشته. وی در ادامه خاطرنشان می‌کند: بسیار متاسف شدیم که اینقدر حساسیت نسبت به این اثر که حتی هنر هم نیست به خرج داده می‌شود و نباید یک دل‌مشغولی برای برخی باشد. این درحالی است که کرونا کشور را برداشته و مشکلات اقتصادی زندگی را بر ده‌ها میلیون نفر سخت و طاقت‌فرسا کرده، چه ارزشی دارد که برخی به این موضوع ورود پیدا کنند؟ درحالی‌که تجربه نشان داده اینگونه نگاه‌ها جامعه را حساس می‌کند./آرمان ملی